Angkor - 8 cud świata - Portal dla kobiet

Podobno masa kamieni użyta do wzniesienia Angkor Wat jest porównywalna z masą kamieni przeznaczonych do budowy piramidy Cheopsa w Gizie. Angkor Wat ma 1550 metrów długości, 1400 metrów szerokości. budowla uważana jest za największą świątynię świata. Otacza ją czterokilometrowej długości fosa o szerokości 200 metrów. Odbicie pięciu wież świątyni w kształcie pąka lotosu, w wodach fosy, to najczęściej fotografowana część Angkoru.

Trochę historii
Początki Angkoru sięgają I wieku p. n. e., na terenie dzisiejszej Kambodży, Tajlandii i części Półwyspu Malajskiego powstało wówczas państwo Funanów, ze stolicą w pobliżu późniejszego Angkoru. W VI wieku, gdy Funan osłabł, jego imperium przejęło królestwo Czenli i rozszerzyło swoje włości na cały Półwysep Malajski. Podczas panowania kolejnych władców granice państwa były rozszerzane a stolica przenoszona do różnych miast. Na początku XII w. król Surjawarman II zbudował Angkor Wat, świątynię Wisznu, będącą także jego grobem. Po prawie czterdziestu latach wojen domowych inny władca-Dżajawarman VII poszerzył granice państwa na cały Półwysep Indochiński i rozbudował stolicę. Powstało wówczas otoczone murem gigantyczne miasto Angkor oraz kilka znamienitych świątyń: Bajon, Ta Prohm, Preah Khan. Stolica liczyła wówczas ponad milion mieszkańców.- dla porównania tym samym czasie w Krakowie mieszkało 12 tys. osób, w Paryżu i Londynie po 25 tys., a w Konstantynopolu 200 tys. Śmierć Dżajawarmana VII w roku 1218 była początkiem powolnego upadku państwa. W 1432 r. miasto najechali i złupili Tajowie, a administacyjne centrum państwa przeniosło się do dzisiejszej stolicy – Phnom Penh.
Po tym wydarzeniu miasto praktycznie całkowicie uległo wyludnieniu. Opuszczone budynki zaczęła obrastać roślinność i wtopiły się one w krajobraz otaczającej je dżungli.
Po 1861 roku, kiedy to francuski przyrodnik Henri Mouhot odkrył zaginione miasto do Angkoru zaczęły zjeżdżać tłumy poszukiwaczy skarbów. Dopiero po trwających blisko 40 lat grabieżach za odkrywanie tajemnic imperium khmerskiego zabrali się zawodowi archeologowie.

Architektura
Powierzchnia zajmowana przez Angkor liczy tysiąc kilometrów kwadratowych z czego ponad 400 kilometrów kwadratowych to same zbiorniki wodne. Dwa największe leżą po wschodniej i zachodniej stronie Angkor Thom. Ich wymiary to 2,2 na 8 km. Zachodni zbiornik istnieje do dziś. Po wschodnim zostały tylko ślady.
Sercem Angkoru jest Angkor Wat, największa, najważniejsza i najbardziej znana świątynia buddyjska w kompleksie, zbudowana ku czci hinduskiego boga Wisznu. Najwyższa z pięciu wież w kształcie pąka lotosu mierzy 65 metrów. Ściany świątyni ozdobione są płaskorzeźbami przedstawiającymi tancerki kusicielki – apsary, czyli niebiańskie nimfy, z którymi chętnie obcowali bogowie i marzyli o nich zwykli śmiertelnicy. Nie mogąc ich spotkać w rzeczywistości, umieszczali ich wizerunki na malowidłach i ścianach. Ale na płaskorzeźbach ciągnących się kilkaset metrów oglądamy także sceny bitewne oraz historie z mitów i eposów.

Angkor Thom leży prawie dwa kilometry na południe od Angkor Wat. W odróżnieniu od świątynnego Angkor Wat jest to kompleks miejski otoczony 8-metrowej wysokości murami i fosą. W połowie każdego z czterech murów znajdują się bramy, prowadzące wprost do stojącej w samym środku świątyni Bajon, symbolizującej świętą dla Khmerów górę Meru. Bajon składa się z 54 wież ozdobionych 216 wizerunkami Buddy z charakterystycznym dla tego wcielenia uśmiechem. Prawdopodobnie Budda otrzymał tu twarz Dżajawarmana VII. Bajon jest uważana za przykład szczytowej formy architektury khmerskiej.

Kambodża
Kambodża to nie tylko Angkor. Wielu turystów przyjeżdża do stolicy kraju Phnom Penh, aby zobaczyć atrakcyjne bulwary, bazary, egzotyczne restauracje i bary. Niestety, w mieście wciąż widać pozostałości po latach rządów Czerwonych Khmerów w postaci zniszczeń i zaniedbań, jednak Srebrna Pagoda, główna świątynia miasta, jest pięknie zachowana. W środku znajduje się posąg Szmaragdowego Buddy – masywny, 90-kilogramowy posąg z czystego złota inkrustowany przez 9584 diamenty, z których największy ma 25 karatów.
Najpopulatniejszym kambodżańskim kurortem jest Sihanoukville (Preah Seihanu). Daleko mu co prawda do tego, co oferuje sąsiednia Tajlandia, ale może poszczycić się kilkoma piaszczystymi plażami i dobrą infrastrukturą turystyczną. Nie brak tu dobrych hoteli i przytulnych knajpek, często położonych nad samym brzegiem morza. Za niewielką kwotę można się dodatkowo wybrać na rajd po okolicznych tropikalnych wysepkach, które gwarantują jeszcze lepsze warunki do plażowania i uprawiania sportów wodnych.

Kuchnia
Kuchnia Kambodży jest tak naprawdę mieszanką kuchni wietnamskiej i tajskiej. W obu tych krajach podstawą wyżywienia ludności jest ryż. Ryż podawany jest tu najczęściej na sypko i w tym celu dość często gotowany jest na parze. Z kuchni wietnamskiej zapożyczono sposób przygotowywania makaronów sojowych, ryżowych i maniokowych oraz różnorodne sałatki z warzyw surowych, jak i kiszonych. Sztuka kulinarna. W Kambodży jada się dania duszone oraz gotowane na parze, a do ich urozmaicania używa się specjalność Wietnamczyków – sos rybny. W Kambodży za obowiązkowy składnik posiłków uchodzi również zupa. Znana jest zupa bambusowa z makaronem ryżowym, zupa z tofu, ślimaków lub bulion mięsny, a nawet zupa z zielonych bananów. W południowo-zachodnich regionach, na wybrzeżu jada się sporo owoców morza i ryb, a urozmaiceniem jest częste stosowanie kokosów. Kokosy są nie tylko składnikiem deserów ale również wielu innych dań. W mleku kokosowym gotuje się ryby i mięsa, a z miąższu tych owoców przyrządza się pyszne sosy.

Kambodża w pigułce:

-    Bilet lotniczy powrotny Warszawa-Moskwa-Bangkok – od 2800 zł
- Bilet lotniczy powrotny Bangkok-Siem Reap (Angkor) – około 800 zł
-    Podróż lądem z Bangkoku do Angkor – 20 zł przejazd do granicy, 200 zł taksi z granicy do Siem Reap (Angkor)
-    Wizy na 30 dni pobytu (ok. 80 zł) można uzyskać podczas wjazdu lotniczymi/drogowymi przejściami granicznymi, po wypełnieniu kwestionariusza i załączeniu dwóch zdjęć. O wizy można się ubiegać w konsulatach kambodżańskich, jak również przez Internet (www.mfaic.gov.kh)
-    Bilet wstępu na kompleks Angkoru (jednodniowy 20 dolarów, trzydniowy 40 dolarów, a siedmiodniowy – 60 dolarów). Każdy bilet jest jak ważny dokument opatrzony naszym zdjęciem.
-    Pamiątki – już od 5 zł
-    Wymiana walut. Jadąc z Tajlandii, nie zaleca się wymiany dolarów na samej granicy. Kierowcy do tego zachęcają, ale oferowany tam kurs jest o 20-30 proc. niższy od rynkowego. Generalnie jadąc do Kambodży nie trzeba wymieniać wiele dolarów. Ceny są dosyć wysokie jak na Azję i w zasadzie wszędzie można płacić dolarami. Na drobne zakupy na ulicy (woda, owoce) wystarczy posiadać kilka banknotów jednodolarowych w kieszeni.
-    Kiedy jechać? W Kambodży panuje klimat zwrotnikowy monsunowy z wyraźnym podziałem na dwie główne pory roku: suchą i deszczową. Wiejący od połowy maja do połowy października południowo-zachodni monsun przynosi ulewne deszcze. Od początku listopada do połowy marca zachmurzenie jest zmienne, wilgotność powietrza niska, a deszcze padają sporadycznie. Średnia temperatura waha się od 21 st. C w grudniu do 30 st. C w maju.