Jodi Picoult – W naszym domu

Na pierwszy rzut oka to zupełnie normalny, inteligentny i elokwentnychłopak, jednak każde odstępstwo od codziennej rutyny, każda zmiana w ustalonym porządku dnia może wytrącić go z równowagi. Nieważne, czy chodzi o zbyt jasne światło, dotyk obcej osoby,szelest zgniatanego papieru, pomarańczowy kolor, czy nieodpowiednią konsystencję płatków śniadaniowych z mlekiem – Jacob potrafi wpaść w furię z byle powodu. Ma też, jak wielumłodych ludzi z zespołem Aspergera, obsesyjne zamiłowaniedo jednej, specjalistycznej dziedziny –w jego przypadku jest toanaliza kryminalistyczna. Chłopak pojawia się w miejscach, gdzie policja prowadzi śledztwo, instruuje detektywów, co należy robić… a do tego najczęściej ma rację.

Gdy policja znajduje zwłoki jego prywatnej instruktorki umiejętności społecznych, Jacob sam staje się obiektem zainteresowania detektywów. Wszystkie charakterystyczne cechy zespołu Aspergera: unikanie kontaktu wzrokowego, impulsywność,dystans fizyczny, w oczach policjantów mogą być równoznaczne z przyznaniem się do winy. Jacob niespodziewanie zostaje oskarżony o morderstwo.

„W naszym domu” to wspaniała, poruszająca opowieść o samotnym świecie dziecka z zespołem Aspergera i o tym, co przechodzi jego rodzina: o nieustannym strachu i walce na burzliwym morzu rodzicielskich zmagań, o głębi matczynej miłości.JodiPicoult, pisząc o chłopcu dotkniętym autyzmem, uczy nas współczucia i zrozumienia dla ludzi cierpiących na schorzenie, które w każdej sytuacji nieuchronnie stawia ich poza nawiasem społeczeństwa. Zadaje jednocześnie trudne pytania o to, jak odnosimy się do tych, którzy są inni, i czy oczekujemy od nich, że będą przestrzegać naszych reguł.Opisuje nasz system prawny – dobry dla ludzi, którzy potrafią się porozumiewać w określony sposób, ale zdecydowanie gorszy dla tych, którzy nie posiadają tej umiejętności.


Kilka słów od Jodi Picoult:

Dzieci z zespołem Aspergera, które miałam okazję poznać, były dowcipne, ekscentryczne i tak nietypowe, jak nietypowy jest każdy człowiek. Mogę mieć tylko nadzieję, że powieść „W naszym domu” będzie dla czytelnika oknem do świata dziecka z zespołem Aspergera i pozwoli jednocześnie zrozumieć, co przechodzi jego rodzina. Być może, gdyby podobne książki były dostępne przed laty, moja ciocia nie musiałaby się wstydzić ataków autystycznych swojego syna, a spotkałaby się z ludzkim współczuciem.

Jodi Picoult (ur. 1966) – amerykańska pisarka, która z mistrzowską intuicją podejmuje ważne i kontrowersyjne tematy, by tworzyć z nich wzruszające powieści obyczajowe i dramaty psychologiczne, od których trudno się oderwać. Jest autorką siedemnastu powieści, m.in.: „Jak z obrazka”, „Deszczowa noc”, „Karuzela uczuć”, „Jesień cudów”, „Świadectwo prawdy”, „Czarownice z Salem Falls”, „W imię miłości”, „Drugie spojrzenie”, „Bez mojej zgody”, „Zagubiona przeszłość”, „Dziesiąty krąg”, „Dziewiętnaście minut”, „Przemiana”, „Krucha jak lód” – trzy ostatnie, a także najnowsza powieść „W naszym domu”, zadebiutowały na pierwszym miejscu listy bestsellerów New York Times. Łączny nakład książek JodiPicoult przekroczył już 7 milionów egzemplarzy. Jej powieści przetłumaczono dotychczas na 34 języki i wydano w 35 krajach. Na podstawie książek „Karuzela uczuć”, „Świadectwo prawdy” i „Dziesiąty krąg” powstały filmy telewizyjne, zaś w 2009 roku do kin trafiła filmowa adaptacja jej bestsellerowej powieści „Bez mojej zgody” – w reżyserii Nicka Cassavetesa i z Cameron Diaz w jednej z ról głównych. Jodi Picoult studiowała nauki humanistyczne na Uniwersytecie Princeton i pedagogikę na Uniwersytecie Harvarda. W 2003 roku otrzymała nagrodę New England Book za całokształt twórczości. Obecnie mieszka z mężem Timem i trójką dzieci w Hanover, w stanie New Hampshire.