Niewyspanie, zmęczenie, podkrążone oczy – tak najczęściej wyglądają rodzice „kolkowych” dzieci.     Problem dotyczy około połowy wszystkich niemowląt, dlatego rodzice noworodków z niepokojem oczekują pierwszych objawów tej nieprzyjemnej dolegliwości. Oto kilka najważniejszych informacji na temat objawów, przyczyn i sposobów leczenia kolki niemowlęcej.
 
OBJAWY
 
Kolka to bolesny skurcz jelit. U niemowląt pojawia się zwykle w czwartym tygodniu życia i trwa do trzeciego lub czwartego miesiąca. W trakcie ataku kolki niemowlę staje się niespokojne, może głośno płakać, pręży się i czerwieni, podkurcza nóżki, jego brzuch jest wzdęty i może puszczać gazy, co przynosi chwilową ulgę. Jeśli w tym samym czasie rozwój fizyczny dziecka jest prawidłowy (niemowlę przybiera na wadze, jego skóra ma zdrowy wygląd, ciemiączko nie jest zapadnięte), uznaje się, że z dużym prawdopodobieństwem przyczyną napadów płaczu dziecka jest kolka jelitowa.  Napady kolki niemowlęcej zwykle zaczynają się o stałych porach i mogą trwać od kilkunastu minut do kilku godzin. Kolka jest doświadczeniem trudnym i męczącym dla rodziców, dlatego częstą szukają oni sposobów poradzenia sobie z tą dolegliwością. Epizody kolki pojawiają się u połowy maluchów, natomiast długotrwałe i męczące kolki są udziałem około 20% niemowląt europejskich.
 
PRZYCZYNY
 
Za przyczynę kolki niemowlęcej uważa się niedojrzałość układu pokarmowego. Problemy z trawieniem może wywoływać gromadzenie się w jelitach dużej ilości gazów, które powodują bolesne skurcze. Kolki niemowlęce mogą być także objawem nietolerancji niektórych składników pokarmowych takich jak białko mleka krowiego, białko sojowe, gluten i laktoza. Nieodpowiednia technika karmienia prowadzi do połykania przez dziecko dużych ilości powietrza, co również skutkuje silnym bólem brzucha. Jeśli dziecko jest karmione naturalnie, przyczyn kolki upatruje się w diecie matki: składniki z potraw ciężkostrawnych i wzdymających mogą wraz z mlekiem matki dostać się do ciała dziecka. Zauważono, że kolka częściej pojawia się u dzieci, które doświadczają wielu sytuacji stresowych takich jak kłótnie w domu, emocjonalne zaniedbanie, napięcia i stany lękowe matki. Bliski kontakt z rodzicem i poczucie bezpieczeństwa zmniejszają ryzyko pojawienia 
się kolki u niemowlęcia (stwierdzono, że wśród dzieci afrykańskich noszonych stale w chustach blisko ciała matki problem kolki w ogóle nie występuje).
 
DOMOWE SPOSOBY NA KOLKĘ
 
Przy kolkach stosuje się herbatki rozluźniające z takich ziół jak koper włoski czy rumianek (rumianek należy stosować ostrożnie, ponieważ posiada właściwości uczulające). Niektórym dzieciom pomaga położenie ciepłej (ale nie gorącej!) pieluszki na brzuszek. Pomocny może być jednostajny szum i są niemowlęta, które uspokajają się przy dźwięku włączonej suszarki do włosów (strumienia gorącego powietrza nie można kierować prosto na niemowlę, ponieważ może to doprowadzić do poparzeń delikatnej skóry). Dużą popularnością cieszą się misie szumisie emitujące  dźwięki podobne do tych, które dziecko słyszało będąc w brzuchu swojej mamy. Płacz może ukoić kołysanie na rękach lub w kołysce oraz owijanie w kocyk czy becik, bo dzięki temu maluch może poczuć się bezpiecznie. Aby nie dopuścić do gromadzenia się gazów w brzuszku, należy dopilnować, by po posiłku dziecku odbiło się, a w przypadku dziecka karmionego mlekiem modyfikowanym warto zastosować butelkę antykolkową, która zmniejsza ryzyko połykania  powietrza. Położenie dziecka na brzuszku i delikatne masowanie pleców pomaga pozbyć się nagromadzonych w jelitach gazów.
 
ŚRODKI APTECZNE
 
Wśród leków dostępnych w aptece można wymienić espumisan i esputicol w kroplach, viburcol w postaci czopków i debridat mający postać zawiesiny wydawany na receptę. Herbatki ziołowe dostępne w aptekach i drogeriach powinny być stosowane z ostrożnością, ponieważ u niektórych dzieci wzmagają kolki. Zastosowanie jakichkolwiek leków powinno być zawsze skonsultowane z lekarzem pediatrą.
 
Kolka jest dolegliwością nieprzyjemną, ale nie zagraża zdrowiu dziecka, choć z pewnością mocno nadwyręża siły jego rodziców. Warto pamiętać o tym, że napady kolkowe mijają zwykle po kilku miesiącach, więc należy je po prostu cierpliwie przeczekać. Fakt pojawienia się kolki należy zawsze zgłosić lekarzowi prowadzącemu, ponieważ niekiedy kolka może być objawem poważniejszej choroby (np. celiakii) – w przypadku bardzo nasilonych napadów lekarz może zlecić wykonanie dodatkowych badań. 

Najczęściej zadawane pytania

Podobne artykuły:

Wersja do druku