Zabiegi krioterapeutyczne jako unikatowa metoda leczenia
Spis treści
Autor
Krioterapia to leczenie zimnem, które polega na zastosowaniu na powierzchni ciała temperatury kriogenicznej, poniżej 100 stopni Celcjusza, w czasie od 2 do 3 min.
Wersja do druku
Celem terapii jest wywołanie i wykorzystanie fizjologicznych reakcji organizmu na zimno. Pod wpływem niskich temperatur organizm człowieka na nowo tworzy mapę zagrożeń, infekcji, stanów zapalnych i ponownie zaczyna produkować przeciwciała, które zwalczają choroby. Po wpływem tych reakcji na nowo zostaje pobudzona naturalna ochrona immunologiczna organizmu.
Leczenie zimnem już w starożytności stosowali Egipcjanie. W V wieku p.n.e. Hipokrates zalecał hipotermię dla zmniejszenia obrzęku, krwawienia i bólu. Wprowadzenie w 1978 roku do profilaktyki leczenia krioterapii całego ciała przypisuje się Japończykowi - Toshiro Yamanchiemu. W 1980 roku zespół prof. Reinhardta Frickiego z Niemiec, zainspirowany pozytywnymi wynikami leczenia badaczy japońskich, nawiązał współpracę z ośrodkiem japońskim i przeniósł ją na grunt europejski. Polska krioterapia powstała w 1983 roku w Katedrze Rehabilitacji Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, kierowanej przez prof. dr hab. med. Zdzisława Zagrobelnego.
Krioterapia miejscowa polega na przyłożeniu specjalnego aplikatora o bardzo niskiej temperaturze do miejsca ze zmianami chorobowymi. Krioterapię można stosować na kilka sposobów - używając zimnych opatrunków, kriożelu czy okładów z jego wykorzystaniem, masaże i okłady lodem, chłodzenie termoelektryczne, komory chłodzące, zimna hydroterapia oraz chłodzenie termoelektryczne. Zabieg zamrażania i rozmrażania powtarza się kilkakrotnie w jednym cyklu, co doprowadza do zamarzania zawartości komórek, pękania błon biologicznych, a w konsekwencji destrukcji chorej tkanki.
Krioterapia miejscowa stosowana jest do leczenia łagodnych i złośliwych zmian skórnych, destrukcji łagodnych zmian nowotworowych w obrębie jamy brzusznej, zwłaszcza wątroby, zapalenia stawów, przewlekłego zapalenia kręgosłupa szyjnego, zapaleń okołostawowych i urazowych, skręceń stawów, zwalczania przewlekłego i patologicznego bólu, leczenia odruchowej i ośrodkowej spastyczności mięśni w procesie rehabilitacji neurologicznej oraz leczenia ostrych i zadawnionych urazów sportowych, i pooperacyjnych. Metoda ta popularna jest także w zabiegach odnowy biologicznej.
Przeciwwskazaniem do stosowania krioterapii są kłopoty z sercem, a w szczególności nadciśnienie.
Leczenie zimnem już w starożytności stosowali Egipcjanie. W V wieku p.n.e. Hipokrates zalecał hipotermię dla zmniejszenia obrzęku, krwawienia i bólu. Wprowadzenie w 1978 roku do profilaktyki leczenia krioterapii całego ciała przypisuje się Japończykowi - Toshiro Yamanchiemu. W 1980 roku zespół prof. Reinhardta Frickiego z Niemiec, zainspirowany pozytywnymi wynikami leczenia badaczy japońskich, nawiązał współpracę z ośrodkiem japońskim i przeniósł ją na grunt europejski. Polska krioterapia powstała w 1983 roku w Katedrze Rehabilitacji Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, kierowanej przez prof. dr hab. med. Zdzisława Zagrobelnego.
Krioterapia miejscowa polega na przyłożeniu specjalnego aplikatora o bardzo niskiej temperaturze do miejsca ze zmianami chorobowymi. Krioterapię można stosować na kilka sposobów - używając zimnych opatrunków, kriożelu czy okładów z jego wykorzystaniem, masaże i okłady lodem, chłodzenie termoelektryczne, komory chłodzące, zimna hydroterapia oraz chłodzenie termoelektryczne. Zabieg zamrażania i rozmrażania powtarza się kilkakrotnie w jednym cyklu, co doprowadza do zamarzania zawartości komórek, pękania błon biologicznych, a w konsekwencji destrukcji chorej tkanki.
Krioterapia miejscowa stosowana jest do leczenia łagodnych i złośliwych zmian skórnych, destrukcji łagodnych zmian nowotworowych w obrębie jamy brzusznej, zwłaszcza wątroby, zapalenia stawów, przewlekłego zapalenia kręgosłupa szyjnego, zapaleń okołostawowych i urazowych, skręceń stawów, zwalczania przewlekłego i patologicznego bólu, leczenia odruchowej i ośrodkowej spastyczności mięśni w procesie rehabilitacji neurologicznej oraz leczenia ostrych i zadawnionych urazów sportowych, i pooperacyjnych. Metoda ta popularna jest także w zabiegach odnowy biologicznej.
Przeciwwskazaniem do stosowania krioterapii są kłopoty z sercem, a w szczególności nadciśnienie.
Najczęściej zadawane pytania
Podobne artykuły:
Wersja do druku
Szukaj
Czworonożni terapeuci: Korzyści z posiadania zwierząt w domu
Zwierzęta w domu to nie tylko źródło radości, ale także istotny element wpływający na zdrowie i samopoczucie domowników. Ich obecność przynosi liczne
Outdoor w wielkim mieście
Czy obuwie outdoorowe zarezerwowane jest tylko na górskie szlaki, leśne dukty i zabłocone ścieżki? Oczywiście, że nie. W kolekcji ‘city&rsquo
Wygoda i elegancja w jednym – na jaką okazję wybrać marynarkę damską?
Lubisz klasyczną elegancję, a może Twoją uwagę zwracają subtelne zestawy w tak zwanym stylu biurowym? Marynarki damskie powinny mieć więc stałe miejsce
5 nieznanych szlaków pieszych na Maderze
Madera to prawdziwy raj dla miłośników pieszych wędrówek. Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów krajobrazu wyspy są lewady
Nowy sezon? Nowe buty!
Jak połączyć styl i funkcjonalność w taki sposób, aby powstały buty, które zachwycą designem i wygodą? Na to pytanie odpowiedź zna Lee Cooper. W najn