Toasty polskie

Mam nadzieję, że ta urocza książka sprawi czytelnikom mnóstwo radości, bo przecież alkohol jest stary jak cywilizacja i towarzyszy człowiekowi od tysiącleci. Sposób picia i rodzaj trunku bywają podstawą charakterystyki różnych narodowości, gdyż styl biesiadowania to element każdej narodowej kultury. Jej częścią są również toasty.

Słowniki definiują toast jako gatunek literatury stosowanej, podkreślając jego konwencjonalny charakter. Ale toast może też przybrać charakter dłuższej, oryginalnej przemowy prozą lub wierszem, a także pieśni. Śpiewanie podczas uczt i biesiad popularne było zwłaszcza w okresie staropolskim, ale do dnia dzisiejszego utrzymuje się w tradycji nie tylko ludowej. Toasty znajdujemy w wierszach podpisanych wielkimi nazwiskami i w anonimowych zbiorkach wydawanych licznie w pierwszych latach ubiegłego wieku. Wiele ich brzmi w refrenach piosenek biesiadnych oraz w utworach rozbrzmiewających z estrady i wielkiej sceny. Toasty to przecież nie tylko życzenia biesiadników dotyczące osób. Często wyrażają radość życia w różnych jego przejawach nie związanych bezpośrednio z okolicznościami biesiady. Warto się w nie wsłuchać, a przy okazji powtórzyć.