Kostyń, prowincjonalne miasto, zbudowane przez Niemców na bagnach. Wilgoć, chłód i wiatr wiejący od morza. Mateusz, muzyk jazzowy, wraca ze Stolicy po rozstaniu z dziewczyną; jego kariera załamała się, a on sam stopniowo traci kontakt z rzeczywistością.

Konrad, idealny mąż i ojciec, któremu na pozór niczego w życiu nie brakuje, męczy się codzienną egzystencją, jego żonę Agatę niepokoją dziwaczne wizje. Darek wyprowadza się z domu i zatraca w przygodnych romansach – ucieka przed świadomością, że jego syn jest nieuleczalnie chory. Ksiądz Jan przeżywa kryzys powołania i nie potrafi dać pociechy swoim parafianom. Bohaterowie Odiji szukają ratunku w muzyce, miłości, seksie, wierze, ale nie mogą wyrwać się z zaklętego kręgu niemocy. W Kronice umarłych jawa przeplata się ze snem, rzeczywistość z urojeniem. Odija pokazuje w swojej powieści świat porwanych relacji międzyludzkich i braku porozumienia. Kostyń niczym szpital Królestwo z filmu Larsa von Triera drży w posadach. To, co wyparte ze świadomości mieszkańców, wraca pod postacią koszmaru.

Daniel Odija (ur. 1974), prozaik, dziennikarz telewizyjny. Autor zbiorów opowiadań Podróże w miejscu (2000), Szklana huta (2005) oraz powieści Ulica (2001), Tartak (2003) i Niech to nie będzie sen (2008). Za Tartak przyznano mu Nagrodę Artusa, powieść znalazła się także w finale Nagrody NIKE 2004. Odija publikował m.in. w „Autografie”, „Ha!arcie”, „Sycynie”, „Dekadzie Literackiej” i antologiach literatury współczesnej. Przekłady jego książkę ukazały się w Niemczech, Austrii, Francji i na Ukrainie. Mieszka w Słupsku.


Najczęściej zadawane pytania



Podobne artykuły:


Wersja do druku