Rzym. Piątek, czwarty maja. Idealny dzień.Dwie włoskie rodziny. Rodzina szczęśliwa: Elio Fioravanti jest politykiem, parlamentarzystą. Człowiekiem sukcesu. Ma młodszą o dwadzieścia lat żonę Maję i siedmioletnią córkę Camillę.

I zbuntowanego syna z pierwszego małżeństwa, antyglobalistę o ksywce „Zero”. Rodzina
nieszczęśliwa: Antonio Buonocore jest policjantem, szefem ochrony Fioravantiego.
Opuszczony przez żonę Emmę ma zakaz kontaktu z dziećmi. Bierze amfetaminę. Emma
zawsze chciała śpiewać, ale nic z tego nie wyszło. Straciła pracę, jest zagubiona. Wspiera ją
nauczyciel córki, od dziesięciu lat związany z żonatym mężczyzną.
Dwadzieścia cztery godziny z życia dwóch rodzin. Pozorny spokój, pozorne szczęście,
skrywane lęki i frustracje. Dwadzieścia cztery godziny w Rzymie, wiele wątków, wiele postaci,
wiele uczuć. Zwykli ludzie, zwykłe spotkania – wycinek codzienności. A jednak czwarty maja
nie skończy się zwyczajnie...


Z recenzji poprzednich książek:

Vita sprawia, że się zatrzymujesz, by pomyśleć i zadać sobie kilka pytań – tak właśnie działa
wielka literatura.

„Publishers Weekly”


Doskonale udokumentowany zapis poszukiwania własnej tożsamości.
Internetowe Imperium Książki, www.iik.pl


Vita jest z roku na rok coraz bardziej aktualna. Opowieść o parze dzieci – Diamante i Vicie, które na początku XX wieku płyną do Ameryki jak do ziemi obiecanej – to historia uniwersalna i partykularna zarazem. Tego właśnie – jednoczesnej prywatności i ogólności – chce od literatury Mazzucco.

„Lampa”


Poruszająca, głęboko życiowa opowieść o doświadczeniu imigracji i asymilacji.

„Wprost”


Poruszająca i nostalgiczna rozprawa o dojrzewaniu do miłości.

„Dziennik Polski”


Poetycki, potoczysty język, dbałość o detal, doskonałe przygotowanie faktograficzne – to wszystko czyni Tak ukochaną nie ludową wycinanką, ckliwym melodramatem, laurką z bibułową koronką, ale portretem żywej kobiety w żywym, wrogim świecie.
www.feminoteka.pl


Melania Mazzucco zarysowuje wydarzenia i postacie lekko, ale precyzyjnie, z ironią, ale i subtelnym wzruszeniem
.
„Süddeutsche Zeitung”.

Melania Mazzucco

urodziła się w 1966 roku w Rzymie. Jej pierwsza powieść, Il bacio della Medusa (1996), otrzymała prestiżowe nagrody Strega i Viareggio. Kolejne książki, La camera di Baltus (1998) i Tak ukochana (2000; W.A.B. 2006), uhonorowano licznymi nagrodami i przetłumaczono na wiele języków. Vita (2002; W.A.B. 2008) zdobyła Premio Strega, przyznawaną najlepszej włoskiej powieści; została dotychczas wydana w siedemnastu krajach, a na jej podstawie powstanie film Paola Virzìego. Taki piękny dzień (2006) stał się z kolei kanwą filmu Ferzana Özpeteka (2008). Książka przekładana jest na dziewięć języków. W 2008 roku ukazała się nowa powieść Mazzucco – La lunga attesa dell’angelo


Najczęściej zadawane pytania



Podobne artykuły:


Wersja do druku