Rola uważnej obserwacji i zainteresowania jest w przypadku rodziców nieoceniona. Podjęcie działań prewencyjnych wobec dziecka nadmiernie energicznego, które nie potrafi budować trwałych relacji z innymi, pomoże uniknąć dodatkowych, narastających problemów w przyszłości.

Czy moje dziecko ma ADHD?

To pytanie zadaje sobie czasem rodzic, gdy dziecko bywa niegrzeczne, nieposłuszne czy ma słabe wyniki w szkole. Samodzielna próba odpowiedzenia na pytanie, czy to rzeczywiście ADHD, może być błędna lub krzywdząca. Z pewnością nie należy jednak bagatelizować niepokojących i długotrwale utrzymujących się objawów charakterystycznych dla ADHD.

Powszechnie uważa się, że…

dzieci z ADHD są niesystematyczne i niestaranne. Ich słabsze wyniki w nauce wynikają jednak z zaburzeń uwagi. Uczą się gorzej, ponieważ unikają dłuższych wysiłków i nie pamiętają, o co pyta je nauczyciel oraz co winny przygotować na następne zajęcia. Dodatkowo cechuje je buntowniczość, brak rozwagi, mówienie dużo i głośno oraz krótkotrwałe reagowanie na dyscyplinujące uwagi. Charakterystyczna dla ADHD jest też duża labilność emocjonalna, przez co dzieci bywają nieprzewidywalne dla otoczenia. Mają problemy z pracą w grupie, gdyż nie umieją czekać na swoją kolej i przeszkadzają otoczeniu. Błędna klasyfikacja tych zachowań jako nieposłuszeństwo i zaczepność prowadzi niejednokrotnie do odrzucenia chorych dzieci przez rodziców, grupę rówieśników
i nauczycieli.  

Wiedza o ADHD…

jest kluczowa, aby uniknąć nieporozumień, wynikających często z braku wystarczającej informacji o  ADHD. Pytania (zadawane sobie, dziecku, nauczycielom), poszukiwanie informacji na temat zaobserwowanych typów zachowań i odniesienie uzyskanej wiedzy do swojego dziecka, mogą być pierwszym krokiem w celu zdiagnozowania zaburzeń. Kolejnym powinno być podzielenie się swoimi obawami, spostrzeżeniami z nauczycielem, wychowawcą dziecka. Jeśli on potwierdzi nasze obawy, należy udać się do specjalisty – psychologa dziecięcego który, po zorientowaniu się w sytuacji dziecka (w rodzinie, grupie rówieśniczej czy szkole), udzieli wskazówek, co do dalszego postępowania, a także – jeśli to konieczne – pomoże podjąć decyzję o wizycie u psychiatry czy neurologa dziecięcego. Lekarze dziś mają do dyspozycji całą gamę środków terapeutycznych, w tym innowacyjną farmakoterapię. Na rynku istnieją już środki dostosowane do rytmu dnia dziecka, zapewniające mu skuteczną pomoc  przez cały aktywny dzień.

Rodzice dzieci z ADHD

Wpływ rodziców na dziecko jest niewątpliwie bardzo silny, szczególnie w pierwszych latach życia młodego człowieka. Rolą dorosłych jest zapewnienie poczucia bezpieczeństwa dziecku w każdej sferze jego życia. Specyficzne trudności w wychowaniu pojawiają się wówczas, gdy dziecko jest nadmiernie aktywne, a jego usposobienie staje się  przyczyną zaburzonych relacji z rówieśnikami czy nauczycielami. Wówczas, gdy zachowania dziecka są na tyle uciążliwe dla otoczenia, że spotyka się ono z brakiem akceptacji ze strony innych, powinny one  być sygnałem niepokojącym dla dorosłych. Sygnałem, który motywuje do działań. Gdzie szukać pomocy, w jaki sposób postępować z dzieckiem nadaktywnym? – te oraz inne odpowiedzi można znaleźć na stronie www.adhdonline.pl.

fot. Katarzyna Piwecka, fotografia rodzinna Poznań (www.katarzynapiwecka.pl)


Najczęściej zadawane pytania



Podobne artykuły:


Wersja do druku