1. Wirus brodawczaka ludzkiego – podstawowe informacje.
2. Zakażenie wirusem HPV i jego następstwa.
3. Szczepienie a zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego.
4. Profilaktyczne badania.

 
Stale rosnąca świadomość na temat własnego zdrowia jest niezbędna, aby poradzić sobie z wirusem HPV. Aż 8 na 10 osób aktywnych seksualnie może mieć z nim bezpośrednią styczność, co jest wystarczającym powodem do wzmożonej czujności. Czy jednak zawsze zarażenie wiąże się z ryzykiem poważnej choroby? Na czym polegają profilaktyczne badania? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w poniższym tekście.
 

Wirus brodawczaka ludzkiego – podstawowe informacje

 
Wirus HPV - Human Papiloma Vurus (czyli wirus brodawczaka ludzkiego) występuje nawet w 100 różnych postaciach. Co istotne, nie każdy z nich jest niebezpieczny dla naszego zdrowia, choć pamiętajmy, że te szczególnie zjadliwe mogą wywołać raka szyjki macicy (u kobiet), prącia (u mężczyzn), gardła, krtani oraz odbytu. I mimo że nie jest przenoszony drogą kropelkową, znajduje się w śluzie wydzielanym przez genitalia, dlatego też do zakażanie najczęściej dochodzi podczas stosunków płciowych. Co więcej, szukając odpowiedzi na pytanie: wirus hpv jak można się zarazić, należy mieć na uwadze, że do zarażenia może dojść również podczas stosunków oralnych oraz analnych.
 

Zakażenie wirusem HPV i jego następstwa

 
Jak zostało wspomniane, różne rodzaje wirusa HPV mogą wywołać cały szereg niebezpiecznych chorób, w tym raka szyjki macicy. Nawet powszechne stosowanie prezerwatyw może nie uchronić nas od zakażenia, gdyż sam wirus jest bardzo niewielkich rozmiarów. Oczywiście, do potwierdzenia obaw niezbędny jest test na HPV, zmiany wywołane przez HPV może wykazać cytologia. Pamiętajmy przy tym, że nie każda infekcja wirusem zakończy się nowotworem. W wielu przypadkach organizm poradzi sobie z nim samodzielnie – w ciągu około 2 lat całkowicie go eliminując. Żeby jednak nie pozostawiać wszystkiego w rękach układu odpornościowego, nie zapominajmy o profilaktyce, która najskuteczniej zapobiega chorobie i leczeniu raka szyjki macicy.
[obraz_1]

Szczepienie, a zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego

 
Co ważne, ryzyko zakażenia HPV możemy praktycznie wyeliminować poprzez szczepienie. Szerokie badania HPV potwierdzają wysoką skuteczność szczepionek, z czego wystarczą zaledwie dwie dawki, jeśli przyjmiemy je w młodym wieku (do 14. roku życia). Obecnie możemy się zaszczepić na 9 szczepów HPV, w tym najbardziej onkogenne: 16,18,31,33,45,51 i 52 oraz dwa niskoonkogenne wywołujące kłykciny kończyste czyli brodawki płciowe (szczepy 6 i 11). Ponadto, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, iż w przyszłości szczepionki pozwolą na eliminację wirusa HPV bezpośrednio z organizmu osoby zakażonej - toczą się zaawansowane badania kliniczne nad zastosowaniem szczepionki leczniczo. Aktualnie przeprowadzana badania jasno na to wskazują poprzez obiecujące wyniki.
 

Profilaktyczne badania

 
Wyraźnie więc widać, że zarazić się wirusem HPV może zdecydowana większość społeczeństwa. Jednakże odpowiednio wcześnie wykryty, nie będzie stanowił dla nas żadnego zagrożenia. Właśnie dlatego test na hpv odgrywa tak istotną rolę i powinniśmy kierować się w jego stronę, kiedy tylko pojawią się jakiekolwiek podejrzenia zakażenia. Również w przypadku nieprawidłowego wyniku cytologii, gdzie możemy spotkać takie opisy jak ASC-US bądź LSIL należy oznaczyć obecność wirusa HPV, ponieważ od jego rodzaju zależy dalsze postępowanie diagnostyczne i lecznicze. Co więcej, warto wykonywać go regularnie, w ramach profilaktyki. A nawet w przypadku otrzymania pozytywnego wyniku testu, nie trzeba się nadto przejmować, gdyż dalsza diagnostyka oraz leczenie, bardzo szybko przyniosą oczekiwane rezultaty. 
Badanie można również wykonać nie wychodząc z własnej łazienki, skuteczność takiej formy profilaktyki potwierdziły liczne badania międzynarodowe: nie ma różnicy czy wymaz na badanie pobiera personel medyczny w placówce czy pacjentka sama w domu. Czułość obu metod jest praktycznie taka sama i takie badanie można wykonać w projekcie badamHPV.pl  Konieczność badania na HPV, jako najlepszą formę profilaktyki potwierdziły nowe rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników, które obowiązują w naszym kraju od stycznia. Również od stycznia napisano, że samopobranie wymazu do badania jest dobrą, skuteczną i bezpieczną metodą profilaktyki.  

 

Najczęściej zadawane pytania

Kiedy pojawiają się objawy zakażenia HPV?

Jeśli dojdzie do zakażenia wirusem HPV w obrębie narządów płciowych, to pojawienie się pierwszych objawów może mieć miejsce dopiero po upływie kilku tygodni lub kilku miesięcy. Co istotne spowodowany przez taką infekcję nowotwór szyjki macicy może dać znać o swoim istnieniu nawet dopiero po 5-10 latach.

Czy zakażenie HPV oznacza, że będę mieć nowotwór?

Nie jest to oczywiste i nie każda osoba zachoruje na nowotwór przez HPV. Wirus ten pojawia się nawet u 80% osób aktywnych seksualnie. Jeśli jesteśmy zdrowi, a nasz układ immunologiczny silny, to zwalczymy go w ciągu 1-2 lat. Jednak u około 20% osób, które zostaną zainfekowane, dojdzie do jego przeniknięcia do głębokich warstw nabłonka, gdzie powoli, przez wiele lat będzie rozwijać się choroba nowotworowa. W Polsce co roku stwierdza się około 3 tys. przypadków raka szyjki macicy, z czego umiera około 1800.

Kto przenosi HPV i jak dochodzi do zakażenia?

Nosicielem wirusa HPV może być zarówno kobieta, jak i mężczyzna. Główną drogą zakażenia są zbliżenia intymne. Jednak specjaliści zwracają uwagę, że niekiedy dochodzi do zarażenia dziecka, przez matkę w czasie porodu.

Jakie są objawy zakażenia HPV?

Infekcja spowodowana przez wirus HPV może mieć całkowicie bezobjawowy charakter, w związku z czym pojawiają się problemy z jej zdiagnozowaniem. Jeśli jednak zakażenie ma charakter zaawansowany, to pojawiają się kłykciny kończyste - brodawki okolic intymnych, które mają wygląd malutkiego kalafiora.

Jak stwierdza się zakażenie HPV?

W pierwszej fazie zakażenia, która jest całkowicie bezobjawowa, wykrycie możliwe jest zwykle jedynie poprzez testy DNA HPV lub testy mRNA. Zwykle na tym etapie nie można ich stwierdzić w czasie badania cytologicznego. W kolejnej fazie rozwoju zakażenia, tzw. subklinicznej można już stwierdzić jego obecność w badaniu cytologicznym lub w czasie kolposkopii. Jeśli z kolei mamy do czynienia z ostatnią kliniczną fazą choroby, to kłykciny kończyste będą widoczne gołym okiem.

Podobne artykuły: