Endoproteza stawu kolanowego – rodzaje i powikłania
Uszkodzenie stawu kolanowego może uniemożliwić nam wykonywanie podstawowych, codziennych czynności. Jednak dzięki rozwojowi medycyny, powrócenie do pełnej sprawności jest możliwe. W jaki sposób? Dzięki endoprotezie stawu kolanowego. Zabieg ten uważany jest za istny cud współczesnej medycyny.
Na czym polega endoproteza stawu kolanowego?
Staw kolanowy jest największym stawem człowieka. Składa się ze struktur kości: udowej (jej kłykcie tworzą główkę stawu) oraz piszczelowej (górne powierzchnie kłykciowe tworzące panewkę). Poza nimi, w jego skład wchodzą łąkotki i rzepka. Staw ten to typ zawiasowy umożliwiający ruchy zginania i prostowania, ale w zgięciu (z wyjątkiem maksymalnego) możliwe są również ruchy rotacyjne. Wzmocniony jest więzadłami zewnętrznymi (pobocznymi oraz torebki stawowej) oraz dodatkowo bardzo silnymi więzadłami wewnętrznymi –więzadłem krzyżowym przednim i tylnym. Staw kolanowy jest narażony na przeciążenia związane z potężną siłą mięśnia czworogłowego uda. Ponadto jest drugim najbardziej obciążonym stawem człowieka (po skokowym). Gdy go uszkodzimy, możliwe jest operacyjne umieszczenie implantu w miejscu chorego stawu. Wykonanie jego plastyki rozważa się, gdy zniszczenia w jego obrębie są bardzo duże, a występujące objawy znacznie nasilone. Zabieg zmniejsza dolegliwości bólowe i umożliwia poprawę ruchomości w obrębie operowanej kończyny. Polega on na usunięciu obu uszkodzonych przedziałów stawu kolanowego i zastąpieniu implantem, który zapobiegnie obcieraniu się kości udowej i piszczelowej o siebie oraz zagwarantuje płynną pracę tego stawu. Proteza wykonana jest na podobieństwo ludzkiego kolana i składa się z części metalowej przymocowywanej do kości udowej oraz części metalowej i polietylenowej mocowanej do piszczeli. Zostaje dopasowana rozmiarem i kształtem do potrzeb danej osoby, które ocenia się na podstawie badań RTG.
Rodzaje endoprotez
Wyróżnić możemy trzy rodzaje endoprotez stawu kolanowego. Endoproteza kondylarna zastępuje jedynie powierzchnie stawowe, jest stosowana przy zachowanych więzadłach krzyżowych i pobocznych kolana. Endoproteza półzwiązana jest z kolei stosowana w przypadku znacznie zniszczonych stawów i więzadeł, umożliwia zgięcie, prostowanie i ruchy rotacyjne. Najrzadziej stosowaną jest natomiast endoproteza związana, która umożliwia jedynie zgięcie i prostowanie.
Co z powikłaniami po endoprotezie stawu kolanowego?
Wszczepienie endoprotezy, zresztą jak każdy zabieg, wiąże się z ryzykiem powikłań. Do najczęstszych należą: zakażenia, zwichnięcie lub obluzowanie endoprotezy, alergia na implant, zmniejszenie zakresu ruchu stawu, choroba zakrzepowa, porażenie nerwów, czy powikłania po znieczuleniu. Musimy też zdawać sobie sprawę z tego, że po zabiegu nie wrócimy od razu do pełnej sprawności. Konieczny jest okres rekonwalescencji, obejmujący wykonywanie ćwiczeń, ale także unikanie pewnych czynności. Pacjenci po rekonstrukcji zapominają, że świeżego więzadła krzyżowego nie należy nadwyrężać, dlatego często stają się ofiarami własnej niefrasobliwości. Wśród najczęściej popełnianych błędów wymienić można przeciążanie, czy ćwiczenia bez umiaru. Powrót do normalnego funkcjonowania następuje zwykle po okresie trzech do sześciu miesięcy, czasami okres ten może ulegać jednak wydłużeniu. Wszystkie najważniejsze informacje na temat zabiegu znajdziemy na tourmedica.pl.
...