Zachowuj się jak porządny trup – Antologia
Kiedy w domu rodziny Loose zaczynają się pojawiać nadprzyrodzone zjawiska, a na życie małej Margaret co noc gwałtowniej czyha niewidzialny morderca przychodzi pora na wezwanie firmy od "nietypowych" spraw. Ze stworami z innych wymiarów mierzy się przystojny Herbert – uzdolniony muzycznie i pozbawiony pulsu zombie.
Tematyka zakochanych żywych trupów pojawia się tylko w jednym z czternastu opowiadań książki "Zachowuj się jak porządny trup". Poza tym jest tu mowa o dzieciach wychowywanych przez dzikie koty, zarazie przetrzebiającej populację całej osady, mrocznych bóstwach rodzących się z kobiet i martwej ciszy na Marsie.
Najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem, jakim kluczem kierowali się twórcy antologii przy dobieraniu opowiadań wydaje się być narodowość – mamy tu przekrój przez najlepszych pisarzy z Czech i Słowacji. Pomysł bardzo sympatyczny, bo poświęcając niewiele czasu można się zapoznać z plejadą literackich gwiazd wśród naszych sąsiadów. Problem jednak pojawia się, kiedy czyta się kolejne opowiadania. Z klasycznego fantasy bezpośrednio przeskakuje się w science fiction, horror i cyberpunk. Ciężko jest znaleźć człowieka, który każdy z tych gatunków chłonąłby z przyjemnością, przez co niektóre opowiadania czyta się w mękach, choć żadnemu nie można odmówić ciekawego pomysłu i przyjemnego pióra. Na pewno lepszym pomysłem było by wrzucenie poszczególnych gatunków do kilku antologii, nawet gdyby oznaczało to przemieszanie się narodowości. Czytelnicy częściej dzielą się na amatorów różnego typu stylistyki niż tych zapatrzonych w kraj pochodzenia autorów.
Cały zbiór polecam zawodnikom, których urzeka wszystko, co nie z tej ziemi. W innym wypadku zalecam czytać wybiórczo. W horrorze popisał się Dusan Fabian i Jaroslav Mostecky. Piękne sci-fi zaprezentował Michal Jedinak. A uniwersalnym mistrzem okazał się Ondrej Neff: jego trzy opowiadania znalazły się w zbiorze, a co jedno, to lepsze!
Najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem, jakim kluczem kierowali się twórcy antologii przy dobieraniu opowiadań wydaje się być narodowość – mamy tu przekrój przez najlepszych pisarzy z Czech i Słowacji. Pomysł bardzo sympatyczny, bo poświęcając niewiele czasu można się zapoznać z plejadą literackich gwiazd wśród naszych sąsiadów. Problem jednak pojawia się, kiedy czyta się kolejne opowiadania. Z klasycznego fantasy bezpośrednio przeskakuje się w science fiction, horror i cyberpunk. Ciężko jest znaleźć człowieka, który każdy z tych gatunków chłonąłby z przyjemnością, przez co niektóre opowiadania czyta się w mękach, choć żadnemu nie można odmówić ciekawego pomysłu i przyjemnego pióra. Na pewno lepszym pomysłem było by wrzucenie poszczególnych gatunków do kilku antologii, nawet gdyby oznaczało to przemieszanie się narodowości. Czytelnicy częściej dzielą się na amatorów różnego typu stylistyki niż tych zapatrzonych w kraj pochodzenia autorów.
Cały zbiór polecam zawodnikom, których urzeka wszystko, co nie z tej ziemi. W innym wypadku zalecam czytać wybiórczo. W horrorze popisał się Dusan Fabian i Jaroslav Mostecky. Piękne sci-fi zaprezentował Michal Jedinak. A uniwersalnym mistrzem okazał się Ondrej Neff: jego trzy opowiadania znalazły się w zbiorze, a co jedno, to lepsze!
...