Dlaczego się pocimy?

Autor: Barbara Kusicka

Fizjologicznie człowiek wydziela przez gruczoły potowe około pół litra potu dziennie. Wyróżniamy gruczoły ekranowe - rozmieszczone na całej skórze i apokrynowe - związane z mieszkami włosowymi, występujące w okolicy pach, pachwin, narządów płciowych, odbytu, brodawek sutkowych i powiek.

Gruczoły ekrynowe odgrywają rolę w regulacji cieplnej a apokrykrynowe nie biorą udziału w termoregulacji a ich czynność rozpoczyna się dopiero w okresie pokwitania. Wydzielanie potu przez te gruczoły jest zależne od bodźców hormonalnych i emocjonalnych.

Pot jest roztworem soli, zawierającym niewielkie ilości mocznika, kwasu mlekowego, węglowodanów i tłuszczy. Jego skład zależy także od spożywanych pokarmów, warunków klimatycznych, czynników hormonalnych oraz schorzeń. Wbrew powszechnej opinii sam pot nie ma zapachu. Niewłaściwa higiena ciała powoduje ze łój, pot i naskórek stają się pożywką dla bakterii. Nieprzyjemna woń towarzysząca poceniu się to wyłącznie wynik rozkładania potu przez bakterie bytujące na naszej skórze. Wpływ na zapach ma także dieta, np. jedzenie cebuli.

Kiedy pocimy się bardziej?
- w warunkach podwyższonej temperatury otoczenia,
- stresu,
- wysiłku fizycznego
- choroby

Lek. med. Dorota Bystrzanowska – specjalista dermatolog tłumaczy nam, że nadmierne pocenie to także jeden z objawów dojrzewania. Gdy „szaleje” burza hormonalna, u wielu młodych ludzi zwiększa się wrażliwość układu nerwowego (autonomicznego) odpowiedzialnego za wydzielanie potu. Podobnie w okresie menopauzy dochodzi do tzw. „uderzeń gorąca” z towarzyszącym nadmiernym poceniem. Po menopauzie i u ludzi starszych ilość wydzielanego potu maleje, a skóra staje się sucha i łuszcząca.

Aby zapobiec powstawaniu nieprzyjemnego zapachu potu u większości ludzi wystarczy utrzymanie właściwej higieny ciała, w tym codziennie umycie całego ciała oraz stosowanie dezodorantów lub antyperspirantów.