"Prowansalski balsam na złamane serca" to książka o leczniczej mocy podróży i miejsc, o problemach współczesnych kobiet, a także o jedzeniu, o tym, co się z nim wiąże, a więc rodzinie, kulturze, historii, sztuce, jak również o tym, że jest ono miarą witalności. Główna bohaterka celowo stępiła swoje zmysły, aby czuć mniej i mniej cierpieć. Gdy zaczyna je odzyskiwać, najsilniejszy okazuje się smak – pisze autorka. W związku z tym w powieści nie mogło zabraknąć przepisów kulinarnych.

Świat Heidi po śmierci męża rozpadł się na kawałki. Choć od tragicznego wypadku minęły dwa lata, nadal nie potrafi pogodzić się ze stratą. Pogrążona we wspomnieniach odcina się od świata i ludzi, rezygnuje nawet ze swojej pasji – pieczenia oraz prowadzenia ciastkarni. Matka Heidi, chcąc pomóc córce, wysyła ją do rodzinnego domu w Prowansji, który od pokoleń słyniez tego, że leczy zranione dusze oraz łączy te, które pokochały się prawdziwą miłością. Podróż na południe Francji odmieni na zawsze jej życie i odkryje przed nią niejedną rodzinną tajemnicę...

Książka zawiera przepis na smakowitą rodzinną kolację, składającą się z prowansalskich potraw, przyrządzonych wedle oryginalnych przepisów.

Bridget Asher (1969) – to literacki pseudonim Julianny Baggott, amerykańskiej pisarki, poetki oraz eseistki, autorki bestsellerowych powieści: m.in. My Husband’s Sweethearts, The Pretend Whife, Which Brings Me to You. Na podstawie Pana Magnorium cudowne emporium nakręcono w 2007 roku film z Natalie Portman oraz Dustinem Hoffmanem w rolach głównych. Eseje Baggott regularnie ukazują się w: “The New York Times”, “Washington Post” czy “The Boston Glob”.