Wolno, czy nie?
Jak w przypadku każdej interwencji chirurgicznej, decyzja o operacyjnym powiększeniu piersi powinna być podjęta rozważnie, z zachowaniem wszelkich środków ostrożności. Podstawą jest konsultacja lekarska, podczas której przeprowadzany jest dokładny wywiad z pacjentką. Ma on na celu ocenę ogólnego stanu zdrowia oraz wykluczenie ewentualnych przeciwwskazań. Najważniejsze z nich to:
- zaburzenia krzepnięcia krwi
- choroby autoimmunologiczne
- niewydolność nerek lub wątroby
- przewlekłe infekcje
W celu oceny stanu zdrowia pacjentki konieczne jest wykonanie szeregu badań: grupy krwi, morfologii, glukozy, kreatyniny, mocznika, elektrolitów, wskaźników krzepnięcia krwi, antygenów: HbS, HCV i HIV. Ponadto zalecane jest wykonanie badania EKG i RTG klatki piersiowej oraz USG piersi. Dla zmaksymalizowania bezpieczeństwa zabiegu bardzo istotne jest przestrzeganie zaleceń przed – i pozabiegowych. Na dwa tygodnie przed zabiegiem należy zrezygnować z palenia papierosów. Dlaczego? Palenie tytoniu zaburza krążenie krwi, a gorzej dotlenione i odżywione tkanki znacznie dłużej się goją. Kolejnym zaleceniem przedzabiegowym jest zaprzestanie zażywania leków zaburzających krzepnięcie krwi, np. aspiryny. Natomiast po zabiegu ważna jest odpowiednia pielęgnacja ran, zmienianie opatrunków; przez 4 – 8 tygodni należy nosić specjalny elastyczny biustonosz zapobiegający przemieszczeniu się implantu. Nie należy także spać na brzuchu. Przez dwa miesiące należy unikać nadmiernego wysiłku fizycznego czy dźwigania ciężarów.
Jak pisze o operacji powiększania biustu klinika AestheticMed - Brak jest określonej górnej granicy wieku, po której nie należy przeprowadzać zabiegu. Natomiast za granicę dolną przyjmuje się wiek 16 lat – wtedy piersi powinny być już ostatecznie ukształtowane. Najczęściej operacyjne powiększanie biustu nie zalecane jest kobietom, które po zabiegu planują karmienie piersią. Nie jest to oczywiście bezwzględne przeciwwskazanie, należy jednak liczyć się z możliwą zmianą kształtu piersi po karmieniu dziecka pokarmem naturalnym. Implanty nie uniemożliwiają karmienia piersią, nie ograniczają naturalnej produkcji pokarmu. Jedynym możliwym utrudnieniem jest zbliznowacenie wokół brodawki w przypadku, gdy taka jest lokalizacja cięcia podczas zabiegu. Może to utrudnić chwytanie brodawki przez małe dziecko.
Naturalny efekt – czyli jaki?
Moda na nienaturalnie duże, nieproporcjonalne do sylwetki piersi już minęła – na szczęście. Teraz preferowany jest naturalnie wyglądający biust o optymalnej wielkości. Aby zapewnić naturalny wygląd piersi po operacji, zalecany jest implant anatomiczny, o kształcie łzy. Doskonale odwzorowuje on naturalny kształt biustu; w przypadku implantu okrągłego efekt może być mniej perfekcyjny. Bardzo ważne jest także dopasowanie odpowiedniego rozmiaru implantu. Zbyt drastyczne powiększenie piersi nigdy nie wygląda dobrze. Najlepiej zdać się na opinię profesjonalisty, który trafnie oceni, jaki biust będzie dla danej pacjentki najbardziej odpowiedni. Lekarz fachowo oceni, czy wybrany przez pacjentkę implant zagwarantuje najlepszy kształt i wielkość biustu.
Najczęściej stosuje się implanty silikonowe, które dzięki swej zwartości doskonale naśladują tkankę piersi, dają zatem odczucie komfortu bez wyczuwalnej obecności implantu.
Jaka jest alternatywa?
Dla kobiet, które obawiają się inwazyjnego charakteru operacyjnego powiększania piersi lub przerastają je koszty takiego zabiegu, dostępne są inne sposoby na pełny biust. Powiększanie biustu własną tkanką tłuszczową lub iniekcje kwasu hialuronowego to metody ograniczone czasowo. Efekt tego typu zabiegów utrzymuje się przez około 18 – 24 miesiące. Kolejnym ograniczeniem jest brak dowolności w wyborze rozmiaru biustu po zabiegu – jednorazowo można wstrzyknąć 150 ml preparatu kwasu hialuronowego, co dla kobiet o bardzo małych piersiach może okazać się niewystarczające. Jednak tym, co czyni te zabiegi atrakcyjnymi, jest ich minimalna inwazyjność, niemal zerowy czas rekonwalescencji i sporadyczne występowanie skutków ubocznych.