Indyjska filozofia scalenia duszy i ciała
Joga - bo o niej mowa - jest filozofią, która swoje korzenie ma w Indiach. Jej nazwa pochodzi z sanskrytu, a ćwiczenia jogi to asany.
Ogromną rolę odgrywa oddech. To łagodne, ale głębokie wdechy i wydechy wyłącznie przez nos, zwane „ujjayi”, które właściwie zaopatrują ciało w tlen w trakcie ćwiczeń. Przed przystąpieniem do każdego ćwiczenia należy skupić się na swoich uczuciach. Skupienie takie poprawia koncentrację i uspokaja. Głęboki wdech i wydech nosem także wycisza i przygotowuje do praktykowania jogi.
Trening ciała i dyscyplina duchowa
Mimo iż większość ćwiczeń jest ukierunkowana na konkretne części ciała, to niemal każde z nich ma holistyczny wpływ na organizm. Joga wzmacnia mięśnie, rozciąga je, pobudza narządy wewnętrzne przez lepsze ich ukrwienie. Istotne jest, by się nie spieszyć, każde ćwiczenie wykonywać dokładnie, w skupieniu, kontrolując oddech tak, by świadomie ją przeżywać. Nie sztuką jest pośpiesznie zrobić cały wachlarz asan w długiej sekwencji, o wiele więcej korzyści przyniesie wykonane w pełni jedno ćwiczenie. Bezwzględnym sygnałem do zaprzestania aktywności fizycznej jest ból.
W trakcie warsztatów jogi jogin dąży do wyłączenia się z codzienności, przerwania strumienia myśli. Człowiek ma szczególną predyspozycję do skupiania się zwłaszcza na rzeczach negatywnych. Ćwicząc uwalnia się od nich, pozwala im go omijać i nie wpływać na siebie. W trakcie wykonywania asan myśli nie są istotne – należy się od nich odciąć, po prostu oddychać i pielęgnować ciało.
Aby łatwiej przenieść uczucie rozluźnienia, równowagi wewnętrznej i bycia szczęśliwym z ćwiczeń do dnia powszedniego należy się po prostu uśmiechnąć i ten uśmiech nieść ze sobą. To rodzaj aktywnego zakotwiczenia uczucia, który podnosi wartość wykonywanych asan i pozwala utrwalać jej efekty.
Prawda, czystość uczuć i jasność umysłu
Z jogą łączy się inne słowo pochodzące z sanskrytu: „namaste”. Oznacza ono: „pierwiastek boski we mnie składa ukłon pierwiastkowi boskiemu w tobie” i połączone z gestem uniesienia złożonych razem dłoni na wysokość serca, zamknięciem oczu i lekkim pochyleniem głowy jest formą rytuału przed ćwiczeniami lub tuż po nich. Symbolizuje ono czystość uczuć, jasność myślenia i prawdziwość słów i jest używane jako pozdrowienie.