Kirył Maksimow z dnia na dzień traci wszystko. I nie dzieje się to w wyniku złych kolei losu, a niesamowitego spisku, w wyniku którego zapominają o nim znajomi, własny pies przestaje go poznawać, a w jego domu od trzech lat mieszka obca kobieta.
Siergiej Łukjanienko to rosyjski pisarz fantastyczny, któremu światową sławę przyniosła powieść "Nocny patrol" i jej kontynuacje. W "Brudnopisie" odcina się od świata, w którym straszą wampiry kreując rzeczywistość rządzoną przez tajemniczych "funkcyjnych" – ludzi doskonałych w ściśle określonym fachu. Poza skomplikowaną i pełną układów hierarchicznością, głównym wątkiem są tu światy równoległe, ale nie takie, w których występują fantastyczne istoty i magiczne artefakty. Poszczególne Ziemie różnią się od siebie sposobem kierowania historią. Ludzie są tu myszkami doświadczalnymi, mającymi pokazać obserwatorom, jaka forma rządów i program polityczno-gospodarczo-społeczny zaprowadzi ich do świata doskonałego.

Łukjanienko nie tworzy prozy urzekającej pięknem języka, co często zachwyca u rosyjskich pisarzy, ale brak przyjemnych doznań estetycznych rekompensuje czytelnikowi lekkością pióra, żywymi dialogami, humorem i fabułą, która jednocześnie zaskakuje świeżością i nie pozwala się nudzić. Prawie czterysta stron "Brudnopisu" swobodnie można przeczytać w ciągu jednej doby, a kolejne rozdziały wciągają tak, że zapomina się o zmęczeniu i potrzebie snu.

Cóż więcej można tu dodać? "Brudnopis" to rosyjski mistrz fantastyki – Łukjanienko – w najwyższej formie. Warto sięgnąć.