Na oddział w szpitalu psychiatrycznym trafia mężczyzna. Nie wiadomo kim jest, skąd się wziął, ani co mu dolega. Lekarze prześcigają się w wymyślaniu innych form leczenia, podczas gdy chory dryfuje na tratwie pośrodku morza i przybija do wyspy zamieszkałej przez szczuro-psy.
„Przed zstąpieniem do piekieł” to jedna z wydanych jeszcze w latach siedemdziesiątych powieści laureatki literackiej nagrody Nobla z 2007 roku. Doris Lessing urzeka czytelników swoją niesamowitą wrażliwością i umiejętnością ujmowania tematyki społecznej w niekonwencjonalne ramy.

Książka ta bardzo różni się od innych powieści autorki. „Lato przed zmierzchem” czy „Znów ta miłość” pisane są w sposób niemal lekki, przejrzysty i czytelny. „Przed zstąpieniem do piekieł” to za to chaos zmieniających się narratorów, form literackich, scenerii, punktów widzenia, nawet szyków zdania. Na dodatek kontakt z tekstem może wywołać spore zagubienie u czytelnika, bo nie jest jednoznacznym to, które fragmenty przedstawiają prawdę, a które opisuję czyjeś urojenia.

W „Przed zstąpieniem do piekieł” noblistka powala przenikliwością treści. Opisuje tu inne światy i fantastyczne stworzenia, co już wymaga dużej wyobraźni, ale najmocniej zaskakuje umiejętnością spisywania monologów człowieka w odmiennym stanie świadomości. Powieść w wielu fragmentach czyta się z trudem, ale świadomość ogromu przemyśleń, jakie Lessing musiała włożyć w tak skomplikowane dzieło rekompensuje ciężkość lektury.