Czas pędzi, płynie, biegnie, wlecze się, stoi. I niezależnie od tego – mija. Niestety przy okazji zdarza mu się używać swego – jak się zdaje – jedynego zęba i obchodzić się okrutnie z ludźmi i przedmiotami. Choć przyznać trzeba, że cieszy się też (nie do końca zasłużoną) sławą znakomitego lekarza.
Czym jednak jest czas? Kim wobec tego zjawiska jesteśmy? Czy czas ludzi, zwierząt i rzeczy upływa tak samo? A może czas w ogóle nie istnieje? Wiele osób niejednokrotnie stawiało sobie te pytania. Stefan Klein próbował udzielić na nie odpowiedzi. Poznając je, można przy okazji zauważyć, że czytanie tej książki zajmuje mniej czasu, niż czytanie wielu innych książek takiej samej długości.

Jak będzie odczuwał upływ czasu ktoś, kto spędzi dłuższy czas w jaskini? Czy całkowite osamotnienie to nie są warunki laboratoryjne do badań nad naszym postrzeganiem czasu? Kierowany tą właśnie nadzieją, odważny francuski geolog, dwudziestotrzylatek Michel Siffre postanowił przeprowadzić na sobie eksperyment i 16 lipca 1962 spuścił się do jednej z alpejskich jaskiń bez zegarka. […] Kiedy 14 września eksperyment minął, a uradowani przyjaciele chcieli wyciągnąć dzielnego geologa i uczcić szampanem zakończenie eksperymentu, Siffre zaprotestował. Z prowadzonego przezeń dziennika wynikało bowiem, że jest dopiero 20 sierpnia.
(fragment)

Tak jest też z czytaniem tej książki. Jest napisana tak frapująco i wciąga do tego stopnia, że jej lektura nie powinna zająć więcej niż godzinę. Licząc wedle czasu wewnętrznego, rzecz jasna.

Dowcipna i absorbująca podróż, w trakcie której będziemy poznawać naturę czasu i rozmaite jego idee, a także sposoby funkcjonowania tego fenomenu w nauce i kulturze. Książka niemieckiego dziennikarza naukowego, Stefana Kleina (autora Formuły szczęścia) jest traktatem o codzienności, której należy się przyglądać bardzo wnikliwie.
 „Publishers Weekly”


Stefan Klein (ur. 1965). Daje przykład, jak znakomicie wykorzystywać swój czas. Studiował fizykę i filozofię w Monachium. Pisał do „Süddeutsche Zeitung” i „Frankfurter Allgemeine Zeitung”. Ukończył słynną, hamburską uczelnię dziennikarską Henri-Nannen-Schule. W latach 1996–1999 członek naukowej redakcji „Der Spiegel”. W 1998 otrzymał znaczącą Nagrodę im. Georga von Holtzbrincka. Autor takich książek jak Die Tagebücher der Schöpfung (2000), Alles Zufall (2004) oraz bestsellera Formuła szczęścia (2002, wyd. pol. 2004), który został przetłumaczony na ponad dwadzieścia języków.