Niedoceniane dyniowate
Kalendarzowy koniec lata to raj dla jaroszy i nie tylko. Na targowiskach pojawiają się różnorodne warzywa. Ale czy potrafimy korzystać z tych dobrodziejstw? Czy wiemy, jaką wartość odżywczą posiadają? Mimo zalet smakowych warzywa dyniowate są mało doceniane w naszej kuchni. A powinny stanowić regularną pozycję w naszym codziennym jadłospisie - bowiem są bogatym źródłem karotenu, witaminy C, kwasu foliowego, a także błonnika i składników mineralnych.
Niedoceniane dyniowate. Weight Watchers® zaleca spożywanie warzyw dyniowatych.
Kalendarzowy koniec lata to raj dla jaroszy i nie tylko. Na targowiskach pojawiają się różnorodne warzywa. Ale czy potrafimy korzystać z tych dobrodziejstw? Czy wiemy, jaką wartość odżywczą posiadają? Mimo zalet smakowych warzywa dyniowate są mało doceniane w naszej kuchni. A powinny stanowić regularną pozycję w naszym codziennym jadłospisie - bowiem są bogatym źródłem karotenu, witaminy C, kwasu foliowego, a także błonnika i składników mineralnych.
„Dają wiele możliwości kulinarnych i odwzajemniają się smakowitością potraw. Nie jest powszechnie wiadome, że warzywa dyniowate są bogate w błonnik nierozpuszczalny, dzięki czemu pomagają w kuracjach odchudzających. Są niskokaloryczne i beztłuszczowe, zawierają bardzo duże ilości beta karotenu i w ogóle nie mają sodu, cenna zaleta dla osób z nadciśnieniem tętniczym.” – powiedziała dr n med. specjalista chorób wewnętrznych i dietetyki Magdalena Białkowska.
Przyjrzyjmy się więc bliżej tym często niedocenionym, a jakże wartościowym warzywom, może znajdziemy tu także coś dla siebie... Dynia, kabaczek, patison, cukinia to wg PLANU PUNKTÓW™ Weight Watchers® 0 PUNKTÓW™.
Dynia zwyczajna (Cucurbite pepo) uprawiana już od ponad 5 tysięcy lat przed naszą erą na terenie południowej części Ameryki Północnej. Warzywo trafiło do Europy za pośrednictwem hiszpańskich żeglarzy. Dynia jest cennym, niskokalorycznym warzywem, zawierającym spore ilości witamin: beta-karoten, witaminy z grupy B, zwłaszcza kwas foliowy, witaminę C, składniki mineralne: potas, magnez, wapń, żelazo, oraz pektyny. Spożywa się zarówno mięsiste ściany zalążni, jak i wysuszone, kremowo-białe nasiona o znacznej wartości odżywczej: jest w nich cynk, żelazo, wapń, selen, miedź, mangan, witamina E i lecytyna. Nasiona zawierają bardzo dużo fitosteroli i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, które hamują odkładanie się w ścianach naczyń krwionośnych złogów cholesterolu, a co za tym idzie, zapobiegają miażdżycy. Dynia wzmacnia także system immunologiczny, działając odkwaszająco na organizm. Owoce dyni mogą zastąpić w żywieniu ziemniaki - po rozprażeniu na ciepło miąższu i przetarciu go, otrzymane purée ma bardzo wysoką zawartość beta-karotenu i znaczną ilość potasu i wapnia.
Kabaczek (Cucurbita pepo) pochodzi z południowej części Ameryki Środkowej. Jest bardzo popularnym warzywem w Europie, południowej części Rosji, a także na Bałkanach. Kabaczek jest niskokaloryczny, o niezbyt dużej wartości odżywczej. Główną jego zaletą jest wyborny smak. Ponadto odkwasza organizm oraz przyspiesza perystaltykę jelit. Zastosowanie kabaczków w kuchni jest szerokie; przyrządza się z nich zupy, drugie dania, sałatki, surówki, marynaty a także desery.
Patison (Cucurbita pepo var. patisoniana) - odmiana dyni zwyczajnej. Pochodzi z Ameryki Środkowej, najchętniej wykorzystywany w kuchni południowej Europy. Chyba najbardziej niedocenione warzywo w Polsce. A szkoda, bo patison jest bardzo zdrowy i charakteryzuje się delikatnym smakiem. Zawiera witaminę C oraz składniki mineralne zwłaszcza potas. Dietetycy cenią jego wysokie wartości odżywcze. To lekkostrawne i smaczne warzywo jest godne polecenia zwłaszcza dla osób z nadwagą i z nadciśnieniem. Do spożycia nadają się owoce we wszystkich fazach rozwojowych. Patison można wykorzystać do bigosu warzywnego, można go faszerować, panierować, podawać tak jak kalafior lub w postaci marynowanej.
Cukinia (Cucurbita pepo var. giromontina) - odmiana botaniczna dyni zwyczajnej. Pochodzi z południowo-wschodniej części Ameryki Północnej. Obecnie szeroko rozpowszechniona w krajach zachodniej Europy. Cukinia jest cennym warzywem bogatym w potas, wapń oraz witaminy B1, B2, PP i C i karoten. Istotne jest to, że nie kumuluje metali ciężkich. Zawarte w niej związki zasadowe działają odkwaszająco i wpływają korzystnie na proces trawienia. Cukinia jest niskokaloryczna, idealnie nadaje się do pogryzania między posiłkami na surowo. Krótko mówiąc: cukinia to samo zdrowie. Warzywo stanowi świetny dodatek do placków, które są o wiele delikatniejsze i smaczniejsze od ziemniaczanych. Młode warzywa można dodawać do surówek, dusić, nadają się na konfitury i marynaty. Cukinia jest też dobra do zagęszczania potraw typu strogonow czy leczo.